திருக்குறள் - காமத்துப்பால் - குறள் 1161-1170

கற்பியல், காமத்துப்பால், குறள் 1161-1170, படர்மெலிந்திரங்கல்

குறள் 1161:

மறைப்பேன்மன் யானிஃதோ நோயை இறைப்பவர்க்கு 

ஊற்றுநீர் போல மிகும்.

கலைஞர் உரை:

இறைக்க இறைக்கப் பெருகும் ஊற்றுநீர் போல, பிறர் அறியாமல் மறைக்க மறைக்கக் காதல் நோயும் பெருகும்.

மு.வ உரை: 

இக் காமநோயைப் பிறர் அறியாமல் யான் மறைப்பேன், ஆனால் இது இறைப்பவர்க்கு ஊற்று நீர் மிகுவது போல் மிகுகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

என் காதல் துன்பத்தை மற்றவர் அறிந்துவிடக்கூடாது என்று மறைக்கவே செய்தேன்; ஆனாலும் இறைக்க இறைக்க ஊற்றுநீர் பெருகுவது போல மறைக்க மறைக்க என் துன்பமும் பெருகவே செய்கிறது.

Translation:

I would my pain conceal, but see! it surging swells, 

As streams to those that draw from ever-springing wells.

Explanation:

I would hide this pain from others; but it (only) swells like a spring to those who drain it.

குறள் 1162:

கரத்தலும் ஆற்றேன்இந் நோயைநோய் செய்தார்க்கு 

உரைத்தலும் நாணுத் தரும்.

கலைஞர் உரை:

காதல் நோயை என்னால் மறைக்கவும் முடியவில்லை; இதற்குக் காரணமான காதலரிடம் நாணத்தால் உரைக்கவும் முடியவில்லை.

மு.வ உரை: 

இக் காமநோயைப் பிறர் அறியாமல் முற்றிலும் மறைக்கவும் முடியவில்லை, நோய் செய்த காதலர்க்குச் சொல்வதும் நாணம் தருகின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

இந்தத் துன்பத்தை என்னால் மறைக்கவும் முடியவில்லை. துன்பத்தைத் தந்த இவருக்கு (எழுத்தில் தொலைபேசியில்) இதைச் சொல்லவும் வெட்கமாக இருக்கிறது.

Translation:

I cannot hide this pain of mine, yet shame restrains 

When I would tell it out to him who caused my pains.

Explanation:

I cannot conceal this pain, nor can I relate it without shame to him who has caused it.

குறள் 1163:

காமமும் நாணும் உயிர்காவாத் தூங்கும்என் 

நோனா உடம்பின் அகத்து.

கலைஞர் உரை:

பிரிவைத் தாங்கமுடியாது உயிர் துடிக்கும் என் உடலானது, ஒருபுறம் காதல் நோயும் மறுபுறம் அதனை வெளியிட முடியாத நாணமும் கொண்டு காவடி போல விளங்குகிறது.

மு.வ உரை: 

துன்பத்தைப் பொருக்காமல் வருந்துகின்ற என் உடம்பினிடத்தில் உயிரே காவடித்தண்டாகக் கொண்டு காமநோயும் நாணமும் இருப்பக்கமாக தொங்குகின்றன.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

காதல் துன்பத்தையும், அவரிடம் சொல்ல முடியாமல் நான்படும் வெட்கத்ததையும் தாங்க முடியாத என் உடம்பில், என் உயிரையே காவடித் தண்டாகக் கொண்டு அதன் ஒரு புறத்தில் காதல் நோயும், மறுமுனையில் வெட்கமும் தொங்குகின்றன.

Translation:

My soul, like porter's pole, within my wearied frame, 

Sustains a two-fold burthen poised, of love and shame.

Explanation:

(Both) lust and shame, with my soul for their shoulder pole balance themselves on a body that cannot bear them.

குறள் 1164:

காமக் கடல்மன்னும் உண்டே அதுநீந்தும் 

ஏமப் புணைமன்னும் இல்.

கலைஞர் உரை:

காதல் கடல்போலச் சூழ்ந்துகொண்டு வருத்துகிறது. ஆனால் அதை நீந்திக் கடந்து செல்லப் பாதுகாப்பான தோணிதான் இல்லை.

மு.வ உரை: 

காமநோயாகிய கடல் இருக்கின்றது. ஆனால் அதை நீந்திக்கடந்து செல்வதற்கு வேண்டிய காவலான ‌தோணியோ இல்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

காதல் துன்பம், வெட்கம், இவ்விரண்டிலும் என்னுள் மிகுந்திருப்பது காதல் துன்பம் என்னும் கடலே; அதைக் கடக்கப் பாதுகாப்பான படகுதான் இல்லை.

Translation:

A sea of love, 'tis true, I see stretched out before, 

But not the trusty bark that wafts to yonder shore.

Explanation:

There is indeed a flood of lust; but there is no raft of safety to cross it with.

குறள் 1165:

துப்பின் எவனாவர் மன்கொல் துயர்வரவு 

நட்பினுள் ஆற்று பவர்.

கலைஞர் உரை:

நட்பாக இருக்கும்போதே பிரிவுத்துயரை நமக்குத் தரக்கூடியவர், பகைமை தோன்றினால் எப்படிப்பட்டவராய் இருப்பாரோ?.

மு.வ உரை: 

( இன்பமான) நட்பிலேயே துயரத்தை வரச் செய்வதில் வல்லவர். ( துன்பம் தரும் பகையை வெல்லும்) வலிமை வேண்டும்போது என்ன ஆவாரோ?.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

இன்பம் தருவதற்குரிய நட்பிலேயே துன்பத்தைத் தரம் இவர், பகைமையில் என்னதான் செய்வாரோ?.

Translation:

Who work us woe in friendship's trustful hour, 

What will they prove when angry tempests lower?.

Explanation:

He who can produce sorrow from friendship, what can he not bring forth out of enmity ?.

குறள் 1166:

இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால் 

துன்பம் அதனிற் பெரிது.

கலைஞர் உரை:

காதல் இன்பம் கடல் போன்றது. காதலர் பிரிவு ஏற்படுத்தும் துன்பமோ, கடலைவிடப் பெரியது.

மு.வ உரை: 

காமம் மகிழ்விக்கும்போது அதன் இன்பம் கடல் போன்றது; அது வருத்தும்போது அதன் துன்பமோ கடலைவிடப் பெரியது.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

காதல் மகிழ்ச்சி கடல்போலப் பெரிது; ஆனால் பிரிவினால் அது துன்பம் செய்யத் தொடங்கிவிட்டால் அத்துன்பம் கடலைக் காட்டிலும் பெரிது.

Translation:

A happy love 's sea of joy; but mightier sorrows roll 

From unpropitious love athwart the troubled soul.

Explanation:

The pleasure of lust is (as great as) the sea; but the pain of lust is far greater.

குறள் 1167:

காமக் கடும்புனல் நீந்திக் கரைகாணேன் 

யாமத்தும் யானே உளேன்.

கலைஞர் உரை:

நள்ளிரவிலும் என் துணையின்றி நான் மட்டுமே இருக்கிறேன்; அதனால், காதலின்பக் கடும் வெள்ளத்தில் நீந்தி, அதன் கரையைக் காண இயலாமல் கலங்குகிறேன்.

மு.வ உரை: 

காமம் என்னும்‌ வெள்ளத்தை நீந்தியும் அதன் கரையை யான் காணவில்லை; நள்ளிரவிலும் யான் தனியே இருக்கின்றேன்.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

காதல் துன்பமாகிய கடலை நீந்தியும் என்னால் கரை காண முடியவில்லை. நள்ளிரவுப் பொழுதினும் உறங்காமல் நான் தனியாகவே இருக்கிறேன்.

Translation:

I swim the cruel tide of love, and can no shore descry, 

In watches of the night, too, 'mid the waters, only I!.

Explanation:

I have swam across the terrible flood of lust, but have not seen its shore; even at midnight I am alone; still I live.

குறள் 1168:

மன்னுயிர் எல்லாம் துயிற்றி அளித்திரா 

என்னல்லது இல்லை துணை.

கலைஞர் உரை:

இரவே! உலகில் உள்ள எல்லா உயிர்களையும் நீ உறங்கச் செய்துவிட்டுப் பாவம் இப்போது என்னைத்தவிர வேறு துணையில்லாமல் இருக்கிறாய்.

மு.வ உரை: 

இந்த இராக்காலம் இரங்கத்தக்கது; எல்லா உயிரையும் தூங்கச் செய்துவிட்டு என்னை அல்லாமல் வேறு துணை இல்லாமல் இருக்கின்றது.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

பாவம் இந்த இரவு! இது எல்லா உயிர்களையும் தூங்கச் செய்துவிட்டுத் தனியாகவே இருக்கிறது. இதற்கு என்னைத் தவிர வேறு துணை இல்லை!.

Translation:

All living souls in slumber soft she steeps; 

But me alone kind night for her companing keeps!.

Explanation:

The night which graciously lulls to sleep all living creatures, has me alone for her companion.

குறள் 1169:

கொடியார் கொடுமையின் தாம்கொடிய விந்நாள் 

நெடிய கழியும் இரா.

கலைஞர் உரை:

இந்த இரவுகள் நீண்டுகொண்டே போவதுபோல் தோன்றும் கொடுமை இருக்கிறதே அது காதலரின் பிரிவால் ஏற்படும் கொடுமையைவிடப் பெரிதாக உள்ளது.

மு.வ உரை: 

( பிரிந்து துன்புறுகின்ற) இந்நாட்களில் நெடுநேரம் உடையனவாய்க் கழிகின்ற இராக்காலங்கள், பிரிந்த கொடியவரின் கொடுமையை விடத் தாம் கொடியவை.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

இப்போதெல்லாம் இரவுகள் கழிவதற்கு நெடும்பொழுது ஆகிறது; என்னைப் பிரிந்து போன என் கணவரின் கொடுமையிலும் இவை மிகக் கொடுமையாக இருக்கின்றன.

Translation:

More cruel than the cruelty of him, the cruel one, 

In these sad times are lengthening hours of night I watch alone.

Explanation:

The long nights of these days are far more cruel than the heartless one who is torturing me.

குறள் 1170:

உள்ளம்போன்று உள்வழிச் செல்கிற்பின் வெள்ளநீர் 

நீந்தல மன்னோஎன் கண்.

கலைஞர் உரை:

காதலர் இருக்குமிடத்துக்கு என் நெஞ்சத்தைப் போலச் செல்ல முடியுமானால், என் கருவிழிகள், அவரைக் காண்பதற்குக் கண்ணீர் வெள்ளத்தில் நீந்த வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டிருக்காது.

மு.வ உரை: 

காதலர் உள்ள இடத்திற்கு என் மனத்தைப்போல் செல்ல முடியுமானால், என்‌ கண்கள் இவ்வாறு வெள்ளமாகிய கண்ணீரில் நீந்த வேண்டியதில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

என் மனம் போலவே என் கண்களும் என்னவர் இருக்கும் ஊருக்குச் செல்ல முடியுமானால், அவை கண்ணீர் வெள்ளத்தில் நீந்தமாட்டா.

Translation:

When eye of mine would as my soul go forth to him, 

It knows not how through floods of its own tears to swim.

Explanation:

Could mine eyes travel like my thoughts to the abode (of my absent lord), they would not swim in this flood of tears.