திருக்குறள் - காமத்துப்பால் - குறள் 1171-1180

கண்விதுப்பழிதல், கற்பியல், காமத்துப்பால், குறள் 1171-1180 

குறள் 1171:

கண்தாம் கலுழ்வ தெவன்கொலோ தண்டாநோய் 

தாம்காட்ட யாம்கண் டது.

கலைஞர் உரை:

கண்கள் செய்த குற்றத்தால்தானே காதல் நோய் ஏற்பட்டது? அதே கண்கள் அந்தக் காதலரைக் காட்டுமாறு கேட்டு அழுவது ஏன்?.

மு.வ உரை: 

தீராத இக்காமநோய், கண்கள் காட்ட யாம் கண்டதால் விளைந்தது; அவ்வாறிருக்க, காட்டிய கண்கள், இன்று அன்பு கொண்டு உணராமல் துன்பத்தால் வருந்துவது ஏன்?.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

தணியாத காதல் துன்பத்தை நான் அறிந்ததே இந்தக் கண்கள் எனக்கு அவரைக் காட்டியதால்தானே? இப்போது அவரைக் காட்டு என என்னிடம் அழுவது எதற்கு?.

Translation:

They showed me him, and then my endless pain 

I saw: why then should weeping eyes complain?.

Explanation:

As this incurable malady has been caused by my eyes which showed (him) to me, why should they now weep for (him).

குறள் 1172:

தெரிந்துணரா நோக்கிய உண்கண் பரிந்துணராப் 

பைதல் உழப்பது எவன்.

கலைஞர் உரை:

விளைவுகளை உணராமல் மயங்கி நோக்கிய மைவிழிகள், இன்று, காதலரைப் பிரிந்ததால் துன்பமுறுவது தம்மால் தான் என அறியாமல் தவிப்பது ஏன்?.

மு.வ உரை: 

ஆராய்ந்து உணராமல் அன்று நோக்கிக் காதல் கொண்ட கண்கள், இன்று அன்பு கொண்டு உணராமல் துன்பத்தால் வருந்துவது ஏன்?.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

வரப்போவதை அறியாமல் அன்று அவரை எனக்குக் காட்டிய என் மை தீட்டப்பட்ட கண்கள், இன்று இது நம்மால் வந்தது; நாம்தாம் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ணாமல் துன்பப்படுகின்றனவே எதற்காக?.

Translation:

How glancing eyes, that rash unweeting looked that day, 

With sorrow measureless are wasting now away!.

Explanation:

The dyed eyes that (then) looked without foresight, why should they now endure sorrow, without feeling sharply (their own fault).

குறள் 1173:

கதுமெனத் தாநோக்கித் தாமே கலுழும் 

இதுநகத் தக்க துடைத்து.

கலைஞர் உரை:

தாமாகவே பாய்ந்து சென்று அவரைப் பார்த்து மகிழ்ந்த கண்கள், இன்று தாமாகவே அழுகின்றன. இது நகைக்கத்தக்க ஒன்றாகும்.

மு.வ உரை: 

அன்று காதலரைக் கண்கள் தாமே விரைந்து நோக்கி இன்று தாமே அழுகின்றன; இது நகைக்கத்தக்க தன்மை உடையது.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

அன்றைக்கு அவரை வேகமாகப் பார்த்துவிட்டு, இன்றைக்குத் தனியாக இருந்து இந்தக் கண்கள் அழுவதைப் பார்த்தால் சிரிப்புத்தான் வருகிறது.

Translation:

The eyes that threw such eager glances round erewhile 

Are weeping now. Such folly surely claims a smile!.

Explanation:

They themselves looked eagerly (on him) and now they weep. Is not this to be laughed at ?.

குறள் 1174:

பெயலாற்றா நீருலந்த உண்கண் உயலாற்றா 

உய்வில்நோய் என்கண் நிறுத்து.

கலைஞர் உரை:

தப்பிப் பிழைக்க முடியாத, தீராத காதல் நோயை எனக்குத் தருவதற்குக் காரணமான என் கண்கள், தாமும் அழ முடியாமல் வற்றிப் போய்விட்டன.

மு.வ உரை: 

என் கண்கள், தப்பிப் பிழைக்க முடியாத தீராத காமநோயை என்னிடத்தில் உண்டாக்கி நிறுத்திவிட்டு, தாமும் அழமுடியாமல் நீர் வறண்டு விட்டன.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

மை தீட்டப்பட்ட இந்தக் கண்கள் நான் தப்பிக்கவும், வாழவும் முடியாத காதல் துன்பத்தை எனக்குத் தந்துவிட்டுத் தாமும் அழ முடியாமல் நீர் வற்றிப் போய்விட்டன.

Translation:

Those eyes have wept till all the fount of tears is dry, 

That brought upon me pain that knows no remedy.

Explanation:

These painted eyes have caused me a lasting mortal disease; and now they can weep no more, the tears having dried up.

குறள் 1175:

படலாற்றா பைதல் உழக்கும் கடலாற்றாக் 

காமநோய் செய்தஎன் கண்.

கலைஞர் உரை:

கடல் கொள்ளாத அளவுக்குக் காதல் நோய் உருவாகக் காரணமாக இருந்த என் கண்கள், இப்போது தூங்க முடியாமல் துன்பத்தால் வாடுகின்றன.

மு.வ உரை: 

அன்று கடலும் தாங்கமுடியாத காமநோயை உண்டாக்கிய என் கண்கள், இன்று உறங்க முடியாமல் துன்பத்தால் வருந்துகின்றன.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

கடலைவிடப் பெரிதாகும் காதல் துன்பத்தை எனக்குத் தந்த கண்கள், தாமும் தூங்காமல், துன்பத்தையும் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

Translation:

The eye that wrought me more than sea could hold of woes, 

Is suffering pangs that banish all repose.

Explanation:

Mine eyes have caused me a lust that is greater than the sea and (they themselves) endure the torture of sleeplessness.

குறள் 1176:

ஓஒ இனிதே எமக்கிந்நோய் செய்தகண் 

தாஅம் இதற்பட் டது.

கலைஞர் உரை:

ஓ! என் காதல் நோய்க்குக் காரணமான கண்கள், என்னைப் போலவே வாடி வருந்துகின்றன. இது எனக்கு மகிழ்ச்சியே!.

மு.வ உரை: 

எமக்கு இந்தக் காமநோயைஉண்டாக்கிய கண்கள், தாமும் இத்தகைய துன்பத்தைப்பட்டு வருந்துவது மிகவும் நல்லதே!.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

எனக்கு இந்தக் காதல் துன்பத்தைத் தந்த கண்கள் தாமும் தூங்காமல் அழுவது நன்றாகத்தான் இருக்கிறது.

Translation:

Oho! how sweet a thing to see! the eye 

That wrought this pain, in the same gulf doth lie.

Explanation:

The eyes that have given me this disease have themselves been seized with this (suffering). Oh! I am much delighted.

குறள் 1177:

உழந்துழந் துள்நீர் அறுக விழைந்திழைந்து 

வேண்டி அவர்க்கண்ட கண்.

கலைஞர் உரை:

அன்று, இழைந்து குழைந்து ஆசையுடன் அவரைக் கண்ட கண்களே! இன்று பிரிந்து சென்றுள்ள அவரை நினைத்துக் தூங்காமலும், துளிக் கண்ணீரும் அற்றுப்போகும் நிலையிலும் துன்பப்படுங்கள்.

மு.வ உரை: 

அன்று விரும்பி நெகிழ்ந்து காதலரைக் கண்ட கண்கள் இன்று உறக்கமில்லாத துன்பத்தால் வருந்தி வருந்திக் கண்ணீரும் அற்றுப் போகட்டும்.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

விரும்பி மகிழ்ந்து விடாமல் அன்று அவரைக் கண்ட கண்களின் உள் இருக்கும் கண்ணீர் எல்லாம் இன்று வருந்தி வருந்தி வற்றிப் போகட்டும்!.

Translation:

Aching, aching, let those exhaust their stream, 

That melting, melting, that day gazed on him.

Explanation:

The eyes that became tender and gazed intently on him, may they suffer so much as to dry up the fountain of their tears.

குறள் 1178:

பேணாது பெட்டார் உளர்மன்னோ மற்றவர்க் 

காணாது அமைவில கண்.

கலைஞர் உரை:

என்னை அரவணைக்கும் எண்ணமின்றிக் காதலித்த ஒருவர் இருக்கின்றனர்; அவரைக் காணாமல் என் கண்களுக்கு அமைதியில்லையே!.

மு.வ உரை: 

உள்ளத்தால் விரும்பாமலே சொல்லளவில் விரும்பிப் பழகியவர் ஒருவர் இருக்கின்றார்; அவரைக் காணாமல் கண்கள் அமைதியுறவில்லை.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

உள்ளத்தால் என்னை விரும்பாமல் வாயால் மட்டுமே விரும்பியவர் நன்றாக இருக்கட்டும்; ஆனால், அவரைக் காண முடியாமல் என் கண்கள் தூங்காமல் இருக்கின்றன.!.

Translation:

Who loved me once, onloving now doth here remain; 

Not seeing him, my eye no rest can gain.

Explanation:

He is indeed here who loved me with his lips but not with his heart but mine eyes suffer from not seeing him.

குறள் 1179:

வாராக்கால் துஞ்சா வரின்துஞ்சா ஆயிடை 

ஆரஞர் உற்றன கண்.

கலைஞர் உரை:

இன்னும் வரவில்லையே என்பதாலும் தூங்குவதில்லை; வந்துவிட்டாலும் பிறகு தூங்குவதில்லை. இப்படியொரு துன்பத்தை அனுபவிப்பவை காதலர்களின் கண்களாகத் தானே இருக்க முடியும்.

மு.வ உரை: 

காதலர் வாராவிட்டால் தூங்குவதில்லை; வந்தாலும் தூங்குவதில்லை; இவற்றுக்கி‌டையே என் கண்கள் மிக்க துன்பத்தை அடைந்தன.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

அவர் வராதபோது வரவை எதிர்பார்த்துத் தூங்குவதில்லை. வந்தபோதோ, எப்போது பிரிவாரோ என்று அஞ்சி் தூங்குவதில்லை; இரண்டு வழியிலும் என் கண்களுக்குத் தூங்க முடியாத துன்பந்தான்.

Translation:

When he comes not, all slumber flies; no sleep when he is there; 

Thus every way my eyes have troubles hard to bear.

Explanation:

When he is away they do not sleep; when he is present they do not sleep; in either case, mine eyes endure unbearable agony.

குறள் 1180:

மறைபெறல் ஊரார்க்கு அரிதன்றால் எம்போல் 

அறைபறை கண்ணார் அகத்து.

கலைஞர் உரை:

காதல் வேதனையைப் பறைசாற்றிக் காட்டிக் கொடுக்க எம் கண்களேயிருக்கும்போது, யாம் மறைப்பதை அறிந்து கொள்வது ஊரார்க்குக் கடினமல்ல.

மு.வ உரை: 

அறையப்படும் பறைபோல் துன்பத்தை வெளிப்படுத்தும் கண்களை உடைய எம்மைப் போன்றவரிடத்தில் மறைபொருளான செய்தியை அறிதல் ஊரார்க்கு அரிது அன்று.

சாலமன் பாப்பையா உரை: 

அடிக்கப்படும் பறைபோன்று மனத்துள் இருப்பதை அழுது வெளியே காட்டிவிடும் எம்போன்ற பெண்களின் ரகசியத்தை அறிந்து கொள்வது இவ்வூரில் இருப்பவர்க்கு எளிது.

Translation:

It is not hard for all the town the knowledge to obtain, 

When eyes, as mine, like beaten tambours, make the mystery plain.

Explanation:

It is not difficult for the people of this place to understand the secret of those whose eyes, like mine, are as it were beaten drums.